Bracia Koeman

CzekDobr

Erwin Koeman

(ur. 20 września 1961 w Zaandam), holenderski piłkarz, grający na pozycji pomocnika.

Koeman zaczynał karierę, podobnie jak młodszy brat Ronald w rodzinnym Groningen w zespole tamtejszego FC. Po rozegraniu 6 ligowych meczów w sezonie 1978-1979 trafił do o jednej z czołowych drużyn Eredivisie, PSV Eindhoven. W PSV grał przez 3 sezony po czym w 1982 roku powrócił do Groningen. W 1985 roku był już zawodnikiem belgijskiego KV Mechelen, z którym zdobył tytuł mistrza Belgii w 1989 roku. Dobra gra w tym zespole spowodowała, że wrócił w 1990 roku do PSV. Tam zdobył 2 razy mistrzostwo Holandii w latach 1991 i 1992. Ostatni przystanek w jego karierze to po raz trzeci FC Groningen, w którym grał w latach 1994-1998.

Koeman grał trafił także do reprezentacji Holandii, w której zadebiutował 27 kwietnia 1983 roku w przegranym przez Holandię 0:3 meczu z reprezentacją Szwecji. Ogółem w reprezentacji Holandii rozegrał 31 meczów strzelając przy tym 2 bramki. Zdobył Mistrzostwo Europy w 1988 oraz grał na Mundialu we Włoszech w 1990. Ostatni występ w reprezentacji przypadł na rok 1994 w zremisowanym 2-2 meczu z Tunezją.

Po zakończeniu piłkarskiej kariery Koeman, został trenerem juniorów w PSV Eindhoven, a w 2001 roku został asystentem trenera Erika Geretsa. Potem w 2004 roku został już samodzielnie trenerem ale drużyny RKC Waalwijk. Od lata 2005 roku do 3 maja 2007 był trenerem Feyenoord Rotterdam.
Brat Erwina, Ronald również był reprezentantem Holandii.

Ronald Koeman

urodził się 21 marca 1963 roku w Zaandam w Holandii. Karierę rozpoczął w FC Groningen, razem z bratem, Erwinem, kontynuując w ten sposób rodzinną tradycję. Debiut w Eredivisie Ronald zanotował w sezonie 1979/80 w meczu przeciwko Feyenoordowi.

Po trzech latach gry jego talent został doceniony w Holandii i w roku 1982 został okrzyknięty najlepszym graczem w Holandii. W roku 1983 Koeman podpisał kontrakt z Ajaxem Amsterdam. Jednakże nie wybrał najlepszego momentu, gdyż dla Ajaxu był to sezon bardzo trudny, mimo, ze dysponował takimi gwiazdami jak Marco Van Basten i Frank Rijkaard. Klub musiał zacząć sobie radzić bez innych doświadczonych graczy – Johana Cruijffa i Sorena Lerby'iego, którzy odeszli do innych drużyn.

W tym samym roku Koeman debiutuje w reprezentacji narodowej. Podczas sezonu 1984/85 był już podstawowym zawodnikiem Oranjes, jednak nie zakwalifikowali się oni do mistrzostw Europy, po kontrowersyjnym zwycięstwie Hiszpanii nad Maltą 12:1. W tym roku były jednak i momenty szczęśliwe dla Koemana. Po roku od zaręczenia się z Bartiną, młoda dwójka wzięła ślub. W sezonie 1985/86 Leo Beenhakkera na stanowisku trenera Ajaxu zastępuje Johan Cruijff. Ich relacje, mówiąc łagodnie, nie były najlepsze.

Koeman grywał rzadko, został nawet przesunięty do drużyny rezerw. Nie poddał się i poprzez swoja ciężka prace stawał się coraz lepszy. Pod koniec sezonu, kiedy skończył mu się kontrakt z Ajaxem nie widział dla siebie miejsca w Amsterdamie (podobnie jak działacze), tak wiec nawet się nie zastanawiał nad przyjęciem oferty z PSV i szybko podpisał kontrakt z klubem z Eindhoven. Sezon 1986/87 był dla PSV i Koemana niezwykle szczęśliwy. Młody obrońca zakończył rozgrywki z 16 (!) bramkami na koncie, podobnie jak Ruud Gullit, Vanenburg i Lerby.

PSV natomiast, wygrało ligę holenderska (wyprzedzając o sześć punktów Ajax Johana Cruijffa), puchar Holandii i Puchar Zdobywców Pucharu. Innym powodem do radości były narodziny córeczki Ronalda – Debby. W sezonie 1987/88 drużyna PSV również święciła ogromne sukcesy. Zawodnicy z Eindhoven zdobyli mistrzostwo kraju, puchar kraju i strzelili 119 bramek, z czego 21 (!) zdobył właśnie Koeman. Jednak to nie koniec sukcesów, jak się okazało PSV nie było tylko najlepszym klubem w Holandii, ale i Europie.

Zdobywa Puchar Mistrzów pokonując wcześniej Rapid Wiedeń, Galatasaray Stambuł, Girondins Bordeaux, a także Real Madryt (z Emilio Butragueño, Michelem, Jose Antonio Camacho, Hugo Sanchezem, Sanchisem, itd.) W finale PSV spotkało się z Benficą Lizbona. Po 120 minutach bez gola po jednej i drugiej stronie, o wygranej musiały zdecydować rzuty karne.
Pierwszego wykonywał Koeman i oczywiste było, ze nie mógł spudłować. Pojedynek został rozstrzygnięty dopiero w szóstej serii , kiedy to Hans van Breukelen broni strzał Velasco i w ten sposób Puchar Mistrzów jedzie do Eindhoven. Sezon 1988/89 jest ostatnim tak szczęśliwym dla PSV – klub zdobywa mistrzostwo kraju. Latem roku 1988 Koeman, wraz z reprezentacja Holandii, kwalifikuje się do mistrzostw Europy w Niemczech, a towarzysza mu między innymi: Gullit, Rijkaard, Van Basten, Jan Wouters, Van Breukelen i oczywiście jego brat Erwin Koeman. Po pierwszym meczu przegranym ze Związkiem Radzieckim, dla trenera Rinusa Michelsa pozostałe dwa spotkania były jak finał.

Piłkarze się zmobilizowali i wygrali mecz z Anglia 3:1 (hat-trick Van Bastena) i z Irlandia 1:0 (po bramce Kiefta). W półfinale Holendrzy pokonują Niemców 2:1 (bramki Koemana i Van Bastena), dzięki czemu rewanżują się za porażkę na Mistrzostwach Świata w 1974 roku. W finale natomiast odbył się drugi rewanż, tym razem dość 'świeży', gdyż Oranjes ponownie zagrali z ZSRR i tym razem wygrali 2:0 po bramkach Van Bastena i Gullita.

Jeszcze w roku 1989 Ronald trafia do FC Barcelony, której trenerem jest ktoś, z kim wcześniej nie mógł się dogadać, czyli Johanem Cruijffem. Tym razem jednak nie ma mowy o żadnych kłótniach, Koeman został przesunięty na pozycje libero i w ten sposób stworzył z resztą zawodników Dream Team lat '90.
Pierwszy sezon nie jest aż tak bardzo udany, jednak Copa del Rey też nie zdobywa byle kto. Holender przystosowuje się dopiero do gry i życia w Katalonii. W sezonie 1990/91 Koeman, a także Michael Laudrup, Jose Mari Bakero, Christo Stioczkow, Txiki Beguiristain, Andoni Goikoetxea, i Albert Ferrer i reszta sięgają po mistrzostwo Hiszpanii. Tego samego roku na świat przychodzi syn Ronalda – Tim. Rok później FC Barcelona świeci największy triumf w swojej historii.

Oprócz drugiego mistrzostwa kraju zdobywa swój pierwszy Puchar Mistrzów. W ostatnim meczu grupowym, przeciwko Benfica Lizbona, w ostatniej minucie wspaniałym podaniem. popisał się Koeman, Bakero natomiast przyłożył tylko głowę dzięki czemu zapewnili awans swojemu klubowi. Jednak to nie wszystko. Koeman stał się bohaterem FC Barcelony i ogólnie całej Katalonii 20 maja 1992 roku, kiedy to w 111 minucie meczu przeciwko Sampdorii Genua rozegranym na Wembley strzelił jedyną bramkę spotkania.

Dzięki swojemu strzałowi został pierwszym zawodnikiem, który zdobył Puchar Mistrzów z dwoma klubami. Dobre rezultaty towarzyszyły Barcelonie także w następnym sezonie (1992/93). Barca zdobywa trzeci tytuł mistrza Hiszpanii z rzędu, a swoja piękną grą powala niemal każdego rywala. Rok później do klubowego muzeum trafia kolejny puchar mistrza Hiszpanii, była także szansa na drugi Puchar Mistrzów, jednak Barca zostaje zmiażdżona przez A.C. Milan 4:0. Na otarcie łez pozostało zwycięstwo z Realem Madryt 5:0 i tytuł króla strzelców dla Romario.

Kolejne sezony nie są już tak udane i w 1995 roku ogłasza, ze po sześciu latach gry w FC Barcelonie, zdobyciu z nią 10 oficjalnych trofeów, rozegraniu 255 meczów i strzelenie 87 bramek, opuszcza klub. Jego celem jest Feyenoord Rotterdam.
Po graniu tam przez dwa lata decyduje się na zakończenie swojej kariery zawodnika. Jako trener pierwsze kroki stawiał u boku Guusa Hiddinka na mistrzostwach świata we Francji w 1998 roku. Rok później pełnił te sama role, tym razem już w FC Barcelonie jako asystent Louisa Van Gaala. W styczniu 2000 roku objął już jako pierwszy trener pierwszoligowy Vittese Arnhen i pozostał tam przez 23 miesiące.

W grudniu 2001 został zatrudniony na stanowisku I trenera w Ajaksie. Jednak po słabych występach Ajaksu zarówno w lidze holenderskiej jak i Pucharze UEFA w lutym 2005 roku zrezygnował. Od lata 2005 był trenerem portugalskiego zespołu Benfica Lizbona. Od sezonu 2006/2007 jest trenerem PSV Eindhoven zastępując Guusa Hiddinka.

maring

Erwin był mniej znanym piłkarzem, ale za to Ronald bardzo znanym i utalentowanym piłkarzem. Wiele sukcesów i zdobytych trofeów jest to godne naśladowania Smile